Na skutek gwałtownie pogarszającego się stanu zdrowia tracimy nie tylko poczucie bezpieczeństwa, ale także możliwość pracy zarobkowej. Dla wszystkich tych osób przygotowana została renta z tytułu niezdolności do pracy. Jej wypłaceniem zajmuje się ZUS, a kwota świadczenia uzależniona jest od kilku czynników. Czym jest niezdolność do pracy? Komu i kiedy przysługuje taka forma pomocy? Ile obecnie wynosi wysokość renty? Na wszystkie te pytania odpowiadamy poniżej.
Renta z tytułu niezdolności do pracy – co to znaczy?
Losowe zdarzenia, wypadki, a także postępująca świadoma nam choroba jest nierzadko przyczyną zaprzestania pracy zarobkowej. Niezdolność do otrzymywania stałych dochodów od pracodawców zastępowana jest innym świadczeniem pieniężnym, które z kolei wypłaca nam ZUS.
Co ważne, niezdolność ta przybiera dwie formy:
- częściowa niezdolność do pracy – kiedy dana osoba traci możliwość wykonywania pracy zgodnej z naszymi kwalifikacjami
- całkowita niezdolność do pracy – kiedy dana osoba traci możliwość każdej pracy
Obecnie w polskich przepisach niezdolność do pracy orzeka się na okres 5 lat. Oznacza to, że co równe 5 lat musimy ponownie poddać się badaniom i diagnozie lekarskiej. Wykluczone z tego procesu są wszystkie osoby, które nie wykazują szans (z medycznego punktu widzenia) na poprawę sprawności i kondycji zdrowotnej.
Warto w tym miejscu podkreślić, że renta chorobowa ZUS przyznawana jest w trzech, różnych formach. Pierwsza – opisywana w tym miejscu renta wynikająca z niezdolności do pracy. Druga – obejmująca świadczenia socjalne, przyznawana osobom niezdolnym do pracy, którym owa niezdolność pojawiła się w okresie nauki. Trzecia – rodzinna, przeznaczona dla krewnych zmarłych, którzy byli wcześniej ubezpieczeni.
Komu przyznawana jest renta chorobowa?
Zgodnie z ustawą z dnia 17. grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U nr 162 pozycja 1118), do tejże grupy należą osoby, które mają udokumentowany stan chorobowy, z jednoczesnym oświadczeniem o niezdolności do pracy. O dokładnych warunkach przeczytać możemy w wyżej wymienionej ustawie lub konsultując się z Komisją Ubezpieczeń Społecznych. Co ważne – aby móc skorzystać z takiego świadczenia musimy mieć za sobą okres składkowy, a ZUS musi dokładnie sprawdzić kiedy powstała opisywana niezdolność.
Renta a praca
Jak już wyżej wspomnieliśmy – uprawnienia do renty nabywamy po okresie składkowym. W tym wypadku znaczenie ma wiek i staż pracy. Poniżej przedstawiamy wymagany okres składkowy i nieskładkowy, przyczyniający się do uzyskania świadczenia.
- 1 rok składek – jeżeli osoba stała się niezdolna do pracy, zanim ukończyła 20 lat,
- 2 lata składek – jeżeli osoba stała się niezdolna do pracy między 20 a 22 rokiem życia,
- 3 lata składek – jeżeli osoba stała się niezdolna do pracy między 22 a 25 rokiem życia,
- 4 lata składek – jeżeli osoba stała się niezdolna do pracy między 25 a 30 rokiem życia,
- 5 lat składek – w przypadku osoby niezdolnej do pracy po ukończeniu 30 lat, ale co ważne – okres ten musi przypadać w ciągu ostatnich 10 lat:
Ile wynosi wysokość renty chorobowej?
Wysokość renty uzależniona jest od tego, czy mamy do czynienia z całkowitą czy częściową niezdolnością do pracy. Poniżej przedstawiamy w jaki sposób ZUS wylicza owe kwoty:
- 24% kwoty bazowej (która jest 100% przeciętnym wynagrodzeniem bez składek – od 1 marca 2019 wynosi 4003,88 zł)
- po 1,3% podstawy za każdy rok okresów składkowych
- po 0.7% podstawy za każdy rok okresu nieskładkowego
Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest niższa – obecnie wynosi 75% kwoty przyznawanej w przypadku renty z tytuły całkowitej niezdolności. Od marca 2019 roku najniższa kwota renty wynosi:
- 1100 zł/ miesiąc dla osób całkowicie niezdolnych do pracy
- 1320 zł/ miesiąc dla osób całkowicie niezdolnych do pracy z tytułu wypadku
- 825 zł/ miesiąc dla osób częściowo niezdolnych do pracy
- 990 zł/ miesiąc dla osób częściowo niezdolnych do pracy na skutek wypadku
Brak komentarzy!